Tür çeşitliliğinin artırılabilmesi için eski türler, çiftliklerde ender olarak yer bulabiliyor: Bavyera’da sadece 500 adet kalmış olan gerçek kahverengi sığır, Skudden Koyunları (halen Almanya’da sadece 1000 hayvan kaldı) ve Appenzeller Spitzhauben Tavuk Irkı.

Tehdit altındaki besi hayvanı türlerine ait Kırmızı Listeye göre Gerçek Kahverengi Sığır “büyük tehdit” altındadır. Hipp’in Örnek Projesi olan Ehrensberger Hof’dabu ırkın özelliklerine uygun olarak yetiştirilmektedir. Gerçek Kahverengi Sığır “Torf Sığırı” olarak adlandırılan bir ırktan türemiş olup, bu ırk bundan 2000 yıldan daha eski zamanlarda Alplerin Göl Kenarlarında otlanmaktaydı.

Bavyera Kuş Yaşamını Koruma Birliği (LBV) ile birlikte örneğin Sülün’ün, Peçeli Baykuş’un, Sarı Göbekli Kara Kurbağa’nın veya Avrasya Golyan Balığı’nın tekrar yaşatılabilmesi için çeşitli yaban hayatını canlandırma projeleri gerçekleştirilmiştir.

Kızıl Sırtlı Örümcek Kuşuetkili bir ekolojik sistem açısından önemli bir türdür. Yoğun zirai faaliyetler nedeniyle bu kuş türü doğal çitlerden ve çalılardan yoksun kalmaktadır. Bu tür artık tehdit altındaki türler arasında yerini aldıştır. Ender görülen bu kuş, avını dikenlerle şişlemesiyle ünlüdür. Halk inanışına göre onları yemeden önce daima dokuz adet haşere toplarmış. HiPP tarla kenarlarına Benjes Çiti (istiflenmiş küçük ve büyük ağaç dalları) kurarak hem Ehrensberger Hof’da hem de stajyerleriyle gerçekleştirdiği faaliyetler sayesinde bu Dokuz Öldüren için yeni yaşam alanları yaratmaktadır.

Bir Haşere Oteli ve bir Çit Kertenkelesi Barınağı sayesinde bu hayvanların doğal barınma eksikliğinin giderilmesi amaçlanmıştır. Aynı şekilde baykuşlar, sığırcıklar, kırlangıçlar, ispinozlar, baştankaralar, doğanlar ve yarasalar için doğal mağara eksikliği olduğundan çiftliğin çeşitli bölgelerine kutu yuvalar yerleştirilmiştir.

Doğal kütüklerden yapılan bu yuvaların baykuş ve doğanlar için kuluçka yeri olması amaçlanmıştır.

İnsanların çoğu bal olmadan yaşayabilir, ancak arı olmadan bunu başarmak imkansız. Bu hayvanlar sadece kahvaltılık hazırlamakla kalmayıp, aynı zamanda polen yayıyorlar. Bu sayede bitkilerin yaşamlarını sürdürmelerini ve çiftçilerin verimli hasatlar elde etmelerini sağlıyorlar. Bu hayvanlar olmadan örneğin meyve hasadı tehdit altına girer. Arıların hastalanması veya ölmesi hepimizi etkiliyor. Hipp bu nedenle doğal yaşam alanlarının korunmasına yönelik biyolojik çok çeşitlilik projeleri kapsamında arılar için de girişimlerde bulunmaktadır. Ehrensberger Hof, dramatik arı ölümlerine karşılık olarak temin edilmiş olan altı arı topluluğuna da ev sahipliği yapmaktadır.

Tarla kenarlarında ve çayırlarda sıra ağaçlar, yaban hayatını koruyucu çitler (örneğin Dokuz Öldüren için), Benjes Çitleri, köklü asmalar ve çiçek sıraları oluşturulmuş ve bu şekilde sürüngenler, kuşlar, küçük memeliler ve haşereler için yeni yaşam alanları yaratılmaya çalışılmıştır. Benjes Çitinin prensibi, çitlerin yeni bitkilendirme ile değil de uçuşan tohumlardan yararlanarak kurulmasıdır. Bu amaçla ince ve kalın dallar aralıklı olarak bir set şeklinde istiflenir, bu da yetişen bitkilerin korunmasına hizmet eder. Bu tür bir yapının avantajları bir taraftan uygun maliyetlidir, diğer taraftan da aralıklı olarak istiflenmiş ölü ağaç çok sayıdaki yok olma tehdidi altındaki türler için doğrudan yaşam alanı yaratmaktadır.

Konvansiyonel ziraat uygulamalarında tarlalar ve çayırlar sürdürülebilirlikle ilgili sebeplerden dolayı yol kenarlarına varana kadar ekilmektedir. Biyolojik çeşitliliğin ve sürdürülebilirliğin geliştirilmesi için yaban koruma çitlerini, ölü ağaç ve endemik yaban çiçekleriyle besliyoruz. Bunlar yaşam alanı yaratıyor, ineklere rüzgardan korunak sağlıyor ve zemin erozyonunu azıltıyorlar.

Ehrensberger Hof’daki sürdürülebilir tarım faaliyetlerin üç unsuru: otlaktaki eski tür, ölü ağaçla tarla kenarı ekimi ve kızıl kayın ormanındaki hayvanlar için bitki örtüsü.